Napój magiczny

Napój magiczny to napój, który miał zdaniem osób go sporządzających i używających posiadać niezwykłą moc, zwykle dlatego, że został zaczarowany przez wypowiedzenie magicznego zaklęcia.

Tzw. napoje magiczne odgrywały rolę w różnych kulturach w czasach historycznych, głównie w średniowieczu, ale także odgrywają pewną rolę w czasach współczesnych, między innymi w literaturze. Przykładem z historii literatury jest legenda o Tristanie i Izoldzie, zaś współczesnym przykładem są powieści z serii o Harrym Potterze, w której uczniowie-adepci magii uczyli się, jak sporządzać różne magiczne napoje.

Magiczne napoje miały być wykorzystywane w różnych celach, zarówno dobrych jak i złych.

Sama nazwa specyfiku miała zazwyczaj wskazywać na jego rodzaj, czyli efekt działania. Z irlandzkich przekazów literackich wynika, że osoba podająca napój magiczny miała posiadać władzę czyli moc nad osobą przyjmującą napój magiczny z jej rąk. W dawnej literaturze irlandzkiej, to kobiety zwykle podawały magiczne napoje, aby uzyskać władzę nad inną osobą i posiąść to, czego pragnęły, np. męża, uzyskać wyzdrowienie czy dokonać zemsty. Sposób przyrządzania magicznych napojów nie zawsze jest jasny, w niektórych przypadkach napój staje się napojem magicznym poprzez wypowiedzenie specjalnego zaklęcia,

Średniowieczni medycy podawali pacjentom napoje zawierające substancje mające według ówczesnej wiedzy właściwości lecznicze. Były one zmieszane z wodą, winem, octem lub innym płynem, dobranym w zależności od rozpuszczalności substancji leczniczych.